Spędzaliście gwiazdę w towarzystwie rodziny Payne. Kochałaś rodzinę narzeczonego, a oni kochali ciebie. Uwielbiałaś ich towarzystwo i to właśnie ty zaproponowałaś by na gwiazdkę, chociaż raz zostawić chłopców z zespołu i spędzić ten czas z jego rodziną.
Podczas dzielenia się opłatkiem zupełnie niespodziewanie dla wszystkich Liam osunął się po ścianie tuż obok choinki. Przerażona podbiegłaś do niego próbując go ocucić,ale to nic nie dawało. Chłopak oddychał coraz wolniej, słabiej. W domu zapanował chaos, ty , jego siostry i matka zaczęłyście niemiłosiernie płakać.Jedynie ojciec Liam'a zachował zimną krew. Już po chwili wsiadałaś do karetki nie wiedząc zbytnio co się dzieje. Byłaś roztrzęsiona,a twojego narzeczonego reanimowali w drodze do szpitala.
Nie pozwolili ci wejść z nim na salę więc czekałaś cierpliwie wpatrując się w jego obojętną twarz przez szybę. To wszystko zdawało się być tylko snem, koszmarem. Nie wiedziałaś już nic, po prostu płakałaś. Byłaś przerażona.
-Pani [T.N] - Spojrzałaś na lekarza,który zadał ci to pytanie. Pokiwałaś tylko głową.- Pan Payne. On..ma guzy w okolicy serca. Nie zostało mu wiele czasu, co najmniej pół roku. - Wyjaśnił ci. Zaniosłaś się głośnym płaczem. Pytałaś się jak to możliwe, dlaczego to spotkało właśnie was? Teraz kiedy planowaliście ślub ?
-[T.I.] !- Obróciłaś się w stronę drzwi i zaraz wpadłaś w ramiona Zayn'a. Był tu najszybciej ze wszystkich. Wypytał cię zupełnie o wszystko, odpowiadałaś na jego pytania jak w transie.
Przychodziłaś do niego codziennie, stan chłopaka pogarszał się z każdym dniem,ale nie mówiłaś mu o tym. Śmiałaś się, żartowałaś ,całowałaś go, robiliście to samo co przedtem. To samo a jednak..za każdym razem kiedy mówił ci jak bardzo cię kocha, ściskało ci się gardło. Miałaś ochotę się rozpłakać, wiedziałaś,że już nikogo w życiu nie pokochasz.
Przyszłaś do niego też dziś, dziś mijało pół roku odkąd Liam tu przyjechał. Wciąż to samo miejsce. Stało się niemal Jego pokojem. Wasze zdjęcia na szafkach, książki,które Liam kochał czytać, laptop. Wszystko zupełnie wszystko. Wiedziałaś ,że to już koniec.Że Liam umiera a ty nic nie możesz zrobić i to tak bardzo cię bolało. Traciłaś go.
-Obiecaj mi,że nigdy mnie nie zostawisz.-Szepnęłaś. Czułaś jak po twoich policzkach spływają łzy, na co chłopak uśmiechnął się w twoją stronę.
-Obiecuję..-Usiadł z trudem na łóżku,ale zaraz kazałaś mu się położyć. Był uparty. Nie posłuchał cię, i zaraz potem poczułaś jego wargi na swoich. To ostatni raz, pomyślałaś z goryczą.- Będę z tobą zawsze, nigdy nie umrę rozumiesz? - Pokiwałaś niepewnie głową. Łzy wciąż płynęły po policzkach, zanosiłaś się szlochem a on wciąż gładził twój policzek, uśmiechał się.- Byłem..będę zawsze wielkim szczęściarzem bo mam ciebie. Zawsze będziemy razem. Kiedy słońce będzie otulało twoją twarz, pieściło ją..Wiedz,że ja wtedy będę cię całował. Tak jak zawsze. Kiedy wiatr cię otuli, pomyśl,że to ja mocno cię przytulam. Kiedy usłyszysz śpiew ptaków, to ja śpiewam dla ciebie, jeśli kiedykolwiek w siebie zwątpisz przypomnij sobie jak na ciebie krzyczę, jak krzyczę twierdząc,że chyba oszalałaś. Że nie możesz się poddawać,że jesteś piękna i jak bardzo cię kocham. Kocham cię dlatego..-Odetchnął ciężko. Spojrzałaś w stronę wejścia w którym pojawił się ksiądz. Nie rozumiałaś,ale Liam uścisnął twoją dłoń. Przysięgliście sobie miłość już na zawsze. Zostałaś jego żoną choć w takich okolicznościach.
-[T.I] Payne...-Wyszeptał przymykając oczy.- Już zawsze będziemy razem. Kocham Cię..-Dodał cicho. Odetchnął ostatni raz i zasnął z uśmiechem. To już koniec. Koniec jego życia z tobą tutaj. Wpatrywałaś się w obrączkę na twoim palcu ściskając jego bezwładne palce. Mimo to chłopak leżał spokojnie, uśmiech zastygł na jego twarzy. Mieliście po dwadzieścia dwa lata. Oboje stanęliście w miejscu. Oboje nadal się kochaliście.
Wyszłaś na balkon i spojrzałaś w górę. Słońce świeciło jasno,wiatr delikatnie powiewał.
-Pamiętaj o czym mi obiecałeś.- Odezwałaś się patrząc w niebo z uśmiechem. Wiedziałaś,że on jest obok mimo wszystko.- Nigdy nie możesz o mnie zapomnieć..-Dokończyłaś oddychając z trudem. To było ciężkie,ale musiałaś być dla niego silna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz